Mayatmu Di Bahu Jalan

Huh! Sgt tragis entry kali ini. Seriyes weh!! Kenapa?? Mari saya mulakan bercerita.

Pada suatu pagi yang hening, sy menghntar anak dara sy ke sekolahnya. Biasa2 jek..sesambil mendengar sinar pagi di sinar.fm...ok, dah hantar, sy pon teruskan perjalanan ke tempat kerja. Tgh perjalanan...sy mcm "welaweh...traktor la plak depan..lambatnyer..". haruslah kena potong traktor ala2 jengkaut tu(mksudnya..bukan sy kena potong/belah/kerat traktor tu dengan gergaji letrik ke hape ok...sy pintas dia...paham yer?)...ok, dah potong, masuk lane balik...sedang elok masuk lane tu..tetiba ada seekor anjing melintas....waaaaa....apeni...agak2 la kot yer pun nak lintas kan....saya mcm dah panik mmg thp x sempat nak brek...pasal kang brek mengejut..kena sondol dek jengkaut td...nak masuk kiri...ade keta len...KALAU ANDA??APE KEPUTUSAN ANDA?pehal tanye org. cerita jek la. ok, saya mmg menjerit cam org gile pastu terus "terlanggar" anjing tu. saya rase bersalah sgt3...sedih..trauma...bukan sengaja nak langgar dia. dah la sy rasa..sy mcm nampak mata dia..cam begging me..."pelis people...dont hit me..im begging u"...adoi...menusuk mata anjing tu ke mata saya..sy dah xleh nak wat ape encik anjing..maafkan saya..DANG!!GEDEGUK...GEDEDUK...bunyi camtu la...OMG....what am i doing??im a killer..murderer...adoi...ya Allah..ampunkan daku...saya pejam mata 2 saat (mane ko tau 2 saat?ok. saya tipu. bape saat xtau, tp kejap je la)...sy tgk kat cermin belakang..tgk anjing tu berpusing2 kesakitan....ya Allah...air mata cam nak kluar dah ni...kesiannya...nak benti tepi...mmg xde tempat utk benti kat simpang 4 MITC tu..sy teruskan perjalanan..sy rase dia cam lari ke tepi semak kot..sepanjang perjalanan sy masih terbayang wajah encik anjing yg kesakitan td. hati sy berdegup kencang. mata dah pedih nak nangis. kalau x mati pon mesti anjing tu dah jadi OKU ke hape. tah2 dia ibu tunggal ke..tgh ssu'n anak dia. mcm2 sy pk. smpai la sy kena benti kat 1 tempat..iaitu wisma kastam. tepon asben yg tgh ksus. x pedulik dia ksus, ttp kena tepon bitau. dah cerita bagai, asben sy ckp...

saya : b, kt takut la..lggar anjing..bla..bla..cerita la dr mula smpai abes...

suami : ala...xpe..bukan sengaja...dia x mati kan?

saya : xtau...hrp dia idup...mcmane ni?

suami : nak buat mcmane...ala...xpe..g je keje..xde ape la...kang balik kt samak keta...

saya : ok..tp cam ketar2 jek nk bwk keta...

suami : xde ape la..g keje..lagpun anjing je..bukan org...

saya : adoi..b...kt x kire la..anjing ke...babi ke...dah nama benda idup..kt ttp rs bersalah...

suami : ye la...dah x sengaja. bukan sesaje langgar pon (kalau sengaja langgar, cam

baringkan anjing tgh jln, pastu sy langgar..lenyek sesuka hati...eeuww...)

saya : ok. kt g keje dulu. doakan kt slmt ok.

pastu, smpai tmpt keje. rs cam trauma 1 hari. cerita kat sume kwn2 YM n manager2 cbc len. nurul (nama sebenar haha) suh sy istighfar..selawat..minum air...tp x minum sbb sy puase. smpai la ke petang. trauma sy masih mengahntui sy. di tambah dgn usikan ngeri oleh kwn sy iaitu dada (juga nama sebenar).."wei..sian dia..x baik ko. nnti kat akhirat dia carik ko, langgar balik"...adoi...bertmbh takut la sy..dada ckp ni dah mcm cite "the blair witch project"...seram siut..DIAM AR KO DADA!!SENGAJA TAKUTKAN AKU!!....tp dlm hati sy takut gak..kot2 cam cite "I know what u did last summer" atau lebih senang dijadikan contoh ialah cite "I know what u did last raya"...yg diorg terlanggar kambing tu kan....adoi....kenapa sy suke menakutkan diri sdiri? Cukup la imiginasi.

Tgk keta, plat keta sy patah. pastu siap ade mende coklat kat plat tu...aduss...ini msti kulit anjing tu melekat..kesiannya dia..gile dasat kena langgar..tercabut kulit...sy tepon asben lagik ckp plat pth..ada kulit anjing lg. dia ckp..kang balik kt g wat plat...tetiba asben tepon sy :

suami : b, kang balik cpt ke lmbt?

saya : erm, cam biasa la...nape?

suami : ingt nak kena g JPJ la...kena report plat patah

saya : ha??plat pth kena report JPJ ke?

suami : mestilah..kang dia ingt keta curik (nada sungguh seriyes ok)

saya : la yeke..abes, camner?

suami : b g je la report kat jpj alor gajah

saya : haa??g sorg2...takut la..(tp dh dgr sore dia gelak2..pehal)

suami : xpe g je sorg...huahahaha

saya : nape gelak plak...org dah la trauma ni..jgn la men2

suami : wakakaka....tipu je..ok jgn mrh...k, balik kang kt g wat plat..15 hengget je..(smbung

gelak)

saya : eeeee....luku kang...

suami : hahaa..k..jgn report polis ye..bye.

hampeh kan. sy dah la trauma. pastu cam lurus bendul tetiba kan. aaa....dipendekkan cerita ngeri ni, smpai kedai nak tukar plat..suami kate...ini bukan kulit anjing yg lekat yer...ini kadbod...kertas je..mmg la wane coklat...ape la..nati balik umah kt samak...adusss..ape ke sengal la sy kan?hehehe....

dahla, mls nak taip da. cukup. ape yg pasti, tajuk entri ni mmg x relevan tp sengaja wat kasik ngeri. sy kan mmg suke takutkan diri sdiri. dan kpd encik anjing yg menjadi mangsa langgar lari sy tu dan keluarga mangsa...PLS FORGIVE ME. I DIDN'T MEAN TO LANGGAR U. IM SORRY - FROM THE BOTTOM MY HEART..PLSSS...DONT FIND ME IN MY DREAM..I DONT WANT A NIGHTMARE..PELISS OK?-->itupun kalau beliau masih sihat dan membaca belog sy....

Moral of the story : Berbaik2 la sesama makhluk yg diciptakan Allah. Walaupun sy x sengaja melanggar seekor binatang yg juga ciptaanNya, sy tetap bersalah kerana leka/cuai. Kesalahan itu sy letakkan di bahu sy kerana sbg manusia yg berakal, sy patut dieprsalahkan. Bagaimana la dgn manusia2 yg rakus membunuh sesama sndiri di luar sana. Apakah perasaan mereka? Sy bersyukur dikurniakan Allah hati yg tidak sekejam itu. Semoga Allah mengampuni saya. Amin.